εφύπερα

ἐφύπερα, τὰ (Α)

πάπ. οροφή, ταβάνι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < Ουσιαστικοποιημένο σύνθ. από τις προθέσεις επί + ὑπὲρ + κατάλ. πληθ. ουδ. -α (πρβλ. δώματ-α, πέρατ-α)].